De dans van Zalongo

 4 oktober. Grote witte beelden uit 1961 ter herdenking aan de Dans van Zalongo, een massale zelfmoord van 63 dansende vrouwen en hun kinderen uit Souli die plaatsvond in de nasleep van de invasie van Ottomaanse troepen op 16 december 1803. Ze wilden niet gevangen worden door het Turkse leger van Ali Pasha. Het beeld van zes abstracte vrouwelijke figuren heeft een totale lengte van 18 m en een hoogte van 13 meter. We kunnen met een trap van ruim 400 treden naar boven..... maar dat doen we niet, kunnen we ook niet meer, ook wij krijgen te maken met beperkingen.  Het is zoals het is..... etsi einai izoi.

MAAR we komen wel een schildpad tegen die rustig de weg oversteekt. Dat maakt ons altijd weer gelukkig.   Oh ja.... een fles sangria hier in Parga kost € 5,90 en in één of ander dorp € 3,15.                             En 1,5 liter melk € 3,50. Uit eten is daarentegen weer relatief goedkoop... Rond de € 40- 45 voor tweeën.  We eten bij de taverne tegenover ons. Één van de obers is een echte schat, meent ook wat hij zegt en doet ( for you the wine is € 4....always), een andere heeft zo'n enorme big smile , hij lacht heel zijn gebit bloot... hem noemen we big mouth.

5 oktober

Linda wordt 45. We gaan naar Necromanteion of Acheron. Het Nekromanteion ( Grieks : Νεκρομαντεῖον ) was een oude Griekse tempel van necromantie ( spreken met de doden) gewijd aan Hades en Persephone, zij is de dochter van Zeus en Demeter. Ze werd de koningin van de onderwereld na haar ontvoering door en huwelijk met haar oom Hades, de koning van de onderwereld.

 Volgens de overlevering lag de tempel aan de oevers van de rivier de Acheron in Epirus , vlakbij de oude stad Ephyra .Toegewijden geloofden dat deze plek de deur was naar Hades, het rijk van de doden. 

We komen langs de Acheron delta en we zoeken een manier om dichterbij het water te komen. Dit gebied ligt bij Ammoudia en is een beschermd natuurgebied (Natura 2000). We zien er flamingo's.

 Terug in ons appartement worden we uitgenodigd voor koffie bij de " kalimera, kalisperra, kalinighta " buurvrouw. Goed voor Theo zijn Grieks, ratel de ratel. Maar ook ik kan soms best volgen wat ze zegt, althans ik herken wat woordjes. We lopen rond 5 uur naar beneden en gaan heel decadent op een terras aan de haven zitten. Ik neem een cocktail, Theo een bier en proosten op Linda haar gezondheid. We vinden een achteraf taverne ( scheelt aardig wat met de beter gelegen tavernes met prachtige uitzichten), moeten wel weer DE trappen klimmen, lopen langs een taverne waar Ajax tegen Panatiakos speelt en blijven even kijken.

En dan is het alweer 6 oktober.

We lopen het straatje bij ons naar boven en wandelen richting Paralia Valtos ( Valtos strand). Het is een beetje bewolkt, heerlijk. Verder een lekkere relaxdag.

7 oktober. Autotochtje, we slaan links en rechts af, komen in dorpjes, komen uit op doodlopende weggetjes, komen een minaret of old ruined Ottoman Mosque tegen in het dorp Margariti, komen mensen tegen die spontaan vragen waar we vandaan komen en het helemaal leuk vinden dat Theo grieks spreekt. Rijden terug want met de laaghangende zon is het niet fijn rijden. Dit is wat we leuk vinden, paar uurtjes op pad ( een kleine 40 km gereden) en fotomomentjes zoeken. Een prachtige granaatappel en een kakiboom ( nooit geweten dat die hier groeide)

8 oktober

We zijn nog 3 dagen hier, gaan vandaag parasailen. Theo heeft altijd spijt gehad dat hij ongeveer 30 jaar geleden bij het Lac de Serre- Ponçon niet heeft geparasailed. ( te duur, onkosten aan de auto gehad etc etc), Esther heeft dat toen wel gedaan. Ik durfde niet maar heb het uiteindelijk toch gedaan. Once in a lifetime... it's now or never. Daarna hebben we toch zeker wel een uurtje aan het strand gezeten en gezwommen. Jaaaahaaa.... WIJ!!! Moet niet gekker worden.