parga

9 oktober.

Laatste dag hier in Parga. We rijden nog een ritje door de binnenlanden, lopen nog één keer de trappen naar beneden, drinken wat aan de haven, gaan terug naar boven en strijken neer bij " onze" taverne. Nemen wat foto's van de obers die we inmiddels " big mouth en " klukkluk" noemen.

Proberen te ontkomen aan nog een keer koffiedrinken bij de " kalimera, kalisperra, kalinighta" buurvrouw. Hoe ontzettend mooi het hier ook was en hoe relaxed... we zijn toe aan een ander stukje. We hebben nog 5 dagen. 

10 oktober

Huisje opruimen, buurvrouw goededag zeggen ( ze staat met gespreide armen mij op te wachten), gaan we richting Mythika, vol vertrouwen er nog iets te vinden voor 5 dagen. DAT viel dus vies tegen, in 2 weken tijd was het dorp uitgestorven, tavernes dicht. Wij waren hier 2 weken geleden op doorreis naar Parga. Dorpjes in dit gebied bezocht...... ook alles dicht.. dan maar terug naar Mythika. We vinden uiteindelijk een taverne die ook nog eens kamers verhuurt.

Helemaal blij. Weer een prachtig uitzicht. Maar o jee de taverne heeft vanavond geen eten en uiteindelijk vinden we in het hele dorp één taverne die open is, met hongerige katten onder ons tafeltje.

Maar prima .We kunnen eten, morgen zien we wel weer. Nu zitten we op ons ieniemienie balkonnetje met het geluid van de rollende zee. De kamer is toch zeker 20m², er staan 4 bedden in, is toe aan renovatie, maar we vinden het oké voor de laatste dagen. Wat wil je voor € 30 per nacht.

11 oktober

We gaan de laatste dagen hier de omgeving nog wat verkennen. We vinden een " fout" weggetje naar roestige scheepswrakken in de Golf van Amvrakikos bij Agios Thomas, ooit eigendom van een rijke reder uit Ioannina.

We bezoeken " oude stenen" in Nikopolis met prachtige vloeren.  Het was een stad in de oudheid in Epirus, gesticht in 31 v. Chr. door Octavianus na zijn overwinning op Marcus Anthonis en Cleopatra VII.               En als we naar beneden lopen om een hapje te eten in de taverna, blijkt het donker te zijn in de taverne. Gesloten.

12 oktober

We beginnen toch wel te verlangen naar ons eigen bedje, niet vanwege de vakantie ( nou een beetje dan) maar vanwege de bedden en de kussens. Het weer is vandaag ietsje minder maar nog rond de 25 graden maar de Grieken hebben het al over de winter en zitten met truien en jassen aan. We gaan vandaag naar Koronissia, een klein dorp ( 167 permanente bewoners) op een eilandje in de Amvrakiko- golf door een smalle weg verbonden met het vasteland met ook aan weerszijde lagunes met flamingo's, koereigers. En een Byzantijnse kerk uit waarschijnlijk de 7de eeuw.

 Onderweg komen we kiwiplantages tegen, katoenvelden en we bemerken dat bepaalde gebruiken in Griekenland toch langzaam aan het verdwijnen zijn, er staan veel verroeste gebedshuisjes die niet meer onderhouden worden, er zijn geen oude mensen meer op ezeltjes ( ook geen ezeltjes)     

En laten we nu toch ook nog langs een rommel"iets" rijden.

13 oktober en 14 oktober

De laatste 2 dagen. Gisteren in Nikopoli rondgereden. Niet te bevatten dat hier een hele stad heeft gestaan van 31 v Chr. waarvan ze nu overal bezig zijn met opgravingen. Over een aantal kilometers verspreid liggen diverse gebouwen zoals een amfitheater, een basiliek, een monument van Octavian Caesar Augustus. 

En vandaag gaan we nog een ritje richting Vonitsa maken, zonder plan ( want wij pakken toch altijd het verkeerde weggetje.... draaien Theo!!!). Redden een ienieminie schildpadje die rustig de weg oversteekt.

Ohhhh ik wil hem meenemen, zoooo schattig. We rijden ( weer een " fout" weggetje in, we leren het toch nooit) naar een of ander kerkje en komen bij een geitenboerderij waar het een ongelooflijke zooi is, de honden blijven rustig liggen en de geitenboer komt aangewandeld en laat ons het kerkje zien. Hij heeft toch zeker 2 tanden in zijn mond en is reuze aardig. Dit zijn voor ons de kersen op de taart, hier genieten wij van. Terug naar onze taverne, we sluiten af met een drankje en pikilia op het terras. Morgen vliegen we naar huis en dat is ook prima.